ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος, ο αποκληθείς Νικηταράς, ήρωας από τους λίγους της Επανάστασης του 1821, πέθανε «στην ψάθα», ως γνωστόν, επαιτών στα σοκάκια του Πειραιά. Η αρμόδια αρχή μάλιστα, η οποία χορηγούσε τα «πόστα» στους επαίτες, είχε ορίσει για τον ήρωα-επαίτη μία θέση κοντά στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Ήταν δε τόση η ένδεια του σχεδόν τυφλού πλέον στρατηγού - η Πατρίδα δεν του είχε χορηγήσει σύνταξη - ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για να αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του - εκείνος μπορούσε να αντέξει περισσότερο την πείνα.

Η περιπέτεια του ήρωα έφθασε στ' αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δυνάμεως, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι, κάποια στιγμή απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στο «πόστο» όπου επαιτούσε ο οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο, μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι: «Τι κάνετε στρατηγέ μου;» ρώτησε ο απεσταλμένος. «Απολαμβάνω ελεύθερη πατρίδα!» απάντησε περήφανα ο ήρωας. «Μα, εδώ την απολαμβάνετε, καθισμένος στο δρόμο;» επέμενε ο ξένος που είχε εντολή να μάθει τι γίνεται. «Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μία ιδέα πως περνάει ο κόσμος», αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς.

Είδε κι απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει, χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας, όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγγί με χρυσές λίρες, ώστε να μην προσβάλει τον πένητα στρατηγό. Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγγί, το ψηλάφησε και φώναξε στον ξένο· «Σου έπεσε το πουγγί σου. Πάρε το, μην το 'βρει κανείς και το χάσεις!»

Yannis Xenos
Architekt Dipl. Ing.
T.U. Karlsruhe



Πόσο θα πίστευες αν σου έλεγε κάποιος ότι τον 19ο αιώνα υπήρξε κάποιος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα (Έλληνας) που:
- Πήρε τρία διδακτορικά διπλώματα στην Ιταλία!
- Έφτιαξε το Σύνταγμα της τότε Επτανησιακής Πολιτείας (και έγινε κυβερνήτης της σε ηλικία 26 χρονών!)
- Έφτιαξε το επιτυχημένο Ελβετικό Σύνταγμα (που ισχύει μέχρι σήμερα)
- Έσωσε από διαμελισμό και από πτώχευση την ηττημένη το 1815 Γαλλία.
- Έγινε Υπουργός Εξωτερικών (1816) της μεγαλύτερης (τότε) Ευρωπαϊκής δύναμης (της Ρωσίας)
- Έσωσε την Ελληνική επανάσταση.
Ομολογώ ότι κατά καιρούς άκουγα για κάποιον Καποδίστρια με τόσα απίθανα κατορθώματα που μου φαινόντουσαν το λιγότερο, υπερβολές!
Τέτοια κατορθώματα είμαστε συνηθισμένοι μόνο στα μυθικά χρονιά. Ποιός να ήταν αυτός ο Έλληνας του 19ου αιώνα που, τουλάχιστον σε πολιτικούς άθλους, φάνηκε αντάξιος του Ηρακλή; Είναι όλα αυτά αλήθεια;
Το όνομα του: Ιωάννης Καποδίστριας.

Καποδίστριας 2

Στην αποκαλυπτική του ομιλία ο κ. Κορνιλάκης παρουσιάζει τον «Άγιο της πολιτικής», την σπουδαία βιογραφία του σε όλη την Ευρώπη, τα επιτεύγματά του, τις θυσίες του για την Ελλάδα μέχρι και την ύστατη θυσία του να προσφέρει την ίδια του την ζωή για την ενότητα της πατρίδας μας.
Ιωάννης Καποδίστριας:
• Γενετικές Ρίζες: από Κέρκυρα (πατέρας) και Κύπρο (μητέρα)
• Σπουδές: Ιατρική , Νομική και Φιλοσοφία (Ιταλία)
• Ιονική Επτανησιακή Πολιτεία: Δημιουργός του Συντάγματός της και Κυβερνήτης (σε ηλικία 26 χρονών)
• Δημιουργός του Ελβετικού πολιτειακού συστήματος: Στην Ελβετία (όταν υπάλληλος στην Ρωσική πρεσβεία) ανέλαβε και έφτιαξε ένα νέο πολιτειακό ομοσπονδιακό σύστημα που ένωσε με επιτυχία τα διάφορα καντόνια. Έφτιαξε το Ελβετικό Σύνταγμα πάνω στις αρχές της άμεσης Αρχαιο - Ελληνικής Δημοκρατίας (η χρησιμοποίηση δημοψηφισμάτων για αποδοχή των Νόμων). Θεωρείται ακόμη ο «πρώτος επίτιμος πολίτης της Ελβετίας».
• Ελληνική νεολαία: Με δικά του λεφτά σπούδαζε 300 Ελληνόπουλα στην Ευρώπη (Ο ένας από τους δυο δολοφόνους του είχε σπουδάσει με τα λεφτά του.)
• Σώζει την Γαλλία το 1815: Μετά το Βατερλώ, επηρέασε τον Τσάρο για να μην διαμελισθεί η Γαλλία (σαν ηττημένη χώρα) και οι πολεμικές αποζημιώσεις μειώθηκαν κατά 99%! (με το επιχείρημα ότι «ο λαός της δεν ευθυνόταν»)Καποδίστριας 3 • Υπ. Εξωτερικών της Ρωσίας: Το 1816 ο Ρώσσος Τσάρος του ζήτησε (λόγω ικανότητας και προσωπικότητας) να γίνει Υπ. Εξωτερικών της Ρωσίας! Ο Καποδίστριας δέχτηκε, αλλά επειδή ήθελε να μείνει Έλληνας με διακαή Ελληνική πιστότητα, είπε στον Τσάρο «Μεγαλειότατε δέχομαι, με τον όρο να μην γίνω υπήκοος αλλά να είμαι υπάλληλός σας».

• Ελληνική επανάσταση: Το 1821 παραιτήθηκε από την Ρωσική κυβέρνηση και πήγε στην Ελβετία (1821- 1827). Έδωσε τα πάντα για την Πατρίδα. Η επανάσταση δεν θα πετύχαινε χωρίς την συμβολή του Καποδίστρια. Έδωσε πολιτική μάχη με Ευρωπαίους δικτάτορες φιλικά προσκείμενους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (π.χ. Μέττερνιχ). Ξεσήκωσε το φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη. Έστελνε λεφτά, οπλισμό και τόνους παξιμάδι στην Ελλάδα. Το 1827, στην συνεδρίαση της Τριζίνας, ο Κολοκοτρώνης προτείνει τον Καποδίστρια σαν τον «Ηγέτη του Έθνους».
• Οργάνωσε το Πολεμικό ναυτικό και γενικά την ναυτιλία (οικονομικό θέμα)
• Ήθελε να κάνει τους Έλληνες νοικοκυραίους: Να δώσει γη και δάνεια.
• Ακολούθησε τον δρόμο της θυσίας για το Έθνος. Δεν δέχτηκε αμοιβή σαν Κυβερνήτης: «Όταν βεβαιωθώ ότι ουδέν Ελληνόπουλο πεινά, τότε ίσως θα δεχτώ έναν οβολό».
• Έβαλε υποθήκη τα χτήματα του στην Κέρκυρα σε Έλληνα εφοπλιστή προκειμένου να φέρει δυο καραβιές τροφή για τον πεινασμένο λαό.
• Το 1831 δολοφονήθηκε από «ελληνικά» χέρια στα σκαλοπάτια του Αγίου Σπυρίδωνα (Κυπριακής καταγωγής Άγιος) στο Ναύπλιο. Ο Κολοκοτρώνης τον ονόμασε «Πατέρα του Έθνους». (Από τότε δεν έχουμε καθορίσει στον Κυβερνήτη Καποδίστρια αυτήν την τιμή). Ο Κανάρης σε γράμμα του μίλησε για Πατροκτονία.
• Ο Καποδίστριας ήταν μια οικουμενική προσωπικότητα. Ακόμη τον τιμούν στην Ρωσία, στην Γαλλία, στην Ελβετία, στην Σλοβενία. Στην Ελλάδα μάλλον τον αγνοούμε.
«Ει o Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών» Ι. Καποδίστριας
«Στις δύσκολες στιγμές οι μόνοι μας σύμμαχοι είναι οι πρόγονοί μας»

Πηγή: http://eoniaellhnikhpisti.blogspot.com/2016/12/blog-post_16.html

ABERVFΜπαλωτη Ξενη ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

 

 

 

 



«Ἐδῶ ποὺ ἀκουμπάει αὐτὸς ὁ σταυρός, τούρκικο βλῆμα δὲν θὰ πέσει».

(Ναύαρχος Κουντουριώτης)

Πατῆστε ἐδῶ καὶ εἰσέλθετε στὰ ἄδυτα τοῦ θρυλικοῦ θωρηκτοῦ «Ἀβέρωφ». Θὰ νιώσετε συγκίνηση καὶ θὰ καταλάβετε πῶς καὶ γιατί αὐτὸς ὁ τόπος ὑπάρχει ἀκόμη, ζεῖ καὶ θὰ ζεῖ γιὰ πάντα ἐλεύθερος!

Δὲν διεκδικοῦν ἴσως τὴν ὑψηλὴ ποιητικὴ καταξίωση τὰ παρακάτω λόγια, ἀπηχοῦν ὅμως μέσ’ στὴν γλαφυρὴ ἁπλότητά τους τὶς πτυχὲς μιᾶς παρθενικῆς ἀλήθειας ποὺ κάποιοι προσπαθοῦν νὰ τσαλακώσουν.

 Στοὺς ἐνδόξους πολεμιστὰς ἥρωας τοῦ 1940

Μάρκου Β. Σκουλάτου

Ἀντὶ στεφάνι δάφνινο, ἕνας συνάδελφός σας

γράφει δυὸ λόγια φτωχικὰ γιὰ τὸ μνημόσυνό σας.


Ἐσεῖς θυσιαστήκατε γιὰ τὴν γλυκιὰ πατρίδα,

εἴχατε πίστη στὸν Θεὸ καὶ στὴν καρδιὰ ἐλπίδα.


Σὰν λεοντάρια πέσατε μέσ᾿ στὴ σκληρὴ τὴ μάχη,

στὴν ἔνδοξη πατρίδα μας τὴν λευτεριά της νἄχει.


Νικήσατε τὸν Γολιὰθ μὲ τὴν μικρὴ σφεντόνα

καὶ τ᾿ ὄνομά σας γράφτηκε στὸν ἅπαντα αἰῶνα.


Ἐδώσατε τὰ νιᾶτα σας καὶ τὴν παλληκαριά σας

καὶ ὄνομα τιμητικὸ στὴν οἰκογένειά σας.


Στὸ πλάι σας βρισκότανε πάντα ἡ Παναγία,

ἐμψύχωνε τὴν πίστη σας, σᾶς ἔδινε ὑγεία.


Μὲ τοῦ Θεοῦ τὴν δύναμη καὶ τὴν δική του χάρη,

νίκησαν ὅλους τοὺς ἐχθροὺς οἱ Ἕλληνες φαντάροι.


Πάνω στῆς Πίνδου τὶς κορφὲς ἄστραψ᾿ ἡ ξιφολόγχη·

στοὺς Ἰταλοὺς τοὺς εἰσβολεῖς φωνάξατε τὸ Ὄχι!


Τὸ ὄνομά σας τὸ τιμᾶ ἡ Μητέρα Ἐκκλησία,

σᾶς μνημονεύει ὁ παπᾶς σὲ κάθε λειτουργία.


Αἰώνια ἡ μνήμη σας, πεσόντες τοῦ σαράντα,

καὶ κάθ᾿ ἑλληνικὴ ψυχὴ θὰ σᾶς θυμᾶται πάντα.


Ἔχουμε χρέος ἱερό, ἀθάνατοι νεκροί μας,

νὰ μὴν σᾶς λησμονήσουμε ποτὲ στὴν προσευχή μας.


Ἡ μάνα ποὺ σᾶς γέννησε ἔγινε ἡρωΐδα,

γιατὶ θυσιαστήκατε γιὰ πίστη καὶ πατρίδα.


Οἰκτρὸν ἦταν τὸ τέλος τους, Χίτλερ καὶ Μουσολίνι,

καὶ εἶχαν τὴν παγκόσμια κατακραυγὴ κι αἰσχύνη.


Μεγάλη δόξα καὶ τιμὴ στὸν Ἕλληνα Φαντάρο,

τὶς σφαῖρες δὲν φοβήθηκε, οὔτε αὐτὸν τὸν χάρο.


Ἐδώσατε τὸ αἷμα σας, τὰ τρυφερά σας νιᾶτα,

νὰ ζήσῃ ἡ Ἑλλάδα μας ἐλεύθερη γιὰ πάντα.


Τὰ σώματά σας πέσανε πάνω στὴν Ἀλβανία,

ἀλλὰ σᾶς χάρισε ὁ Θεὸς ζωὴν τὴν αἰωνία.


Ἕνα Μεγάλο Εὐχαριστῶ στοὺς Ἕλληνες πεσόντες,

καὶ νὰ τοὺς μνημονεύουμε πάντα ἐμεῖς οἱ ζῶντες.


Ἐκεῖ ψηλὰ στὸν οὐρανὸ θὰ χαίρεται ἡ ψυχή τους,

σὰν εἴμαστε εὐγνώμονες ἐμεῖς ἀπέναντί τους.


Μὰ ἔχομε πίστη στὸν Θεόν, Ἀγάπη καὶ Ἐλπίδα

νὰ διώχνει ὅλους τοὺς ἐχθροὺς ἀπ᾿ τὴ γλυκιὰ πατρίδα.


Εὐχόμεθα ἡ μνήμη σας νὰ εἶναι αἰωνία,

νὰ ζῆτε στὸν Παράδεισο, κοντὰ στὴν Παναγία.


Ὁ κόσμος σᾶς ἐθαύμασε, γενναῖα παλληκάρια,

εἴσαστε πάντα ἀτρόμητοι, ὡσὰν τὰ λεοντάρια.


Ἐπάνω στὰ ψηλὰ βουνά, ἐκεῖ στὴν Ἀλβανία,

κουράγιο πάντα ἔδινε σ᾿ ἐσᾶς ἡ Παναγία.


Γι᾿ αὐτὸ τὴν ἑορτάζουμε, εἶναι προστάτιδά μας,

καὶ μᾶς σκεπάζει πάντοτε κ᾿ ἐμᾶς καὶ τὰ παιδιά μας.

Μᾶρκος Β. Σκουλᾶτος, στρατεύσιμος τοῦ 1940

Ἔγραψα στὶς 28 Ὀκτωβρίου 2007, Τρίποδες Νάξου.

SOLOMOS 4Ἂν κάτι δὲν ἀφήνει τοὺς Ἕλληνες νὰ «πᾶνε μπροστά», εἶναι ἀσφαλῶς ἡ διχόνοια, ὁ κακὸς δαίμων ποὺ τοὺς πολεμάει ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή. Στὸ ἀρχαιότερο ἀπὸ τὰ γραπτὰ μνημεῖα τῆς παραδόσεώς μας, τὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου, ἡ αὐλαία ἀνοίγει μὲ τὸν τσακωμό…

 Arnold SchwarzeneggerArnold Schwarzenegger
Από συνέντευξή του στο ελληνικό People

«Από μικρός είχα ιδιαίτερη αγάπη στην Ελλάδα, στους αρχαίους μύθους και ήρωες».

1Τοῦ Εὐαγγέλου Ζύμαρη, συνταξιούχου διδασκάλου

«…για να εκτιμούν οι νεώτεροι και προ πάντων τα παιδιά και τα εγγόνια μας, τι παράδεισο αφθονίας έχουμε τώρα, και να δοξάζουν το Θείο Βρέφος της Βηθλεέμ και Σωτήρα Χριστό που μας χαρίζει την ελευθερία μας με τα πλούσια αγαθά της».

Πατῆσετε ἐδῶ γιὰ νὰ ἀκούσετε τὸ διάγγελμα τοῦ πρωθυπουργοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ πρὸς τὸν ἑλληνικὸ λαὸ κατὰ τὴν 28ην Ὀκτωβρίου 1940 μετὰ τὴν ἀπόρριψη τῶν ἰταμῶν ἀξιώσεων καὶ τοῦ προκλητικοῦ τελεσιγράφου ποὺ τοῦ προσεκόμισε στὶς 3 τὰ ξημερώματα ὁ πρέσβης τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας E. Grazzi. 

 


Διαβάστε ἐπίσης τὰ ὅσα εἶπε ὁ Ἰω. Μεταξὰς πρὸς τοὺς ἰδιοκτῆτες καὶ ἀρχισυντάκτες τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Τύπου στὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο (ξενοδοχεῖο Grande Bretagne) στὶς 30 Ὀκτωβρίου 1940, ἀλλὰ καὶ τὰ ὅσα ἔγραψε γι’ αὐτὸν ὁ Γ. Σεφέρης ἕνα χρόνο ἀργότερα. Αὐτὰ φωτίζουν καὶ τὸ (ψευδο-) ἐρώτημα: «Ποιὸς τελικὰ εἶπε τὸ ΟΧΙ· ὁ δικτάτωρ Μεταξὰς ἢ ὁ λαός;» — γιὰ ὅσους φυσικὰ θέλουν καὶ μποροῦν νὰ δοῦν τὴν ἱστορία ὑπερβαίνοντας κοντόφθαλμες ἑρμηνεῖες, μικροπολιτικὲς ἰδεοληψίες καὶ μικροκομματικὲς ἀγκυλώσεις (τὸν κακὸ δαίμονα τῆς πατρίδος μας δηλαδή, τὸ σύνδρομο ποὺ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ πᾶμε μπροστά).

«Μὰ ἐσύ, Χριστέ μου, τοὺς εὐλογεῖς!»
(Ν. Γκάτσος - Τσάμικος)


«Τὰ μάτια μου δὲν εἶδαν τόπον ἐνδοξότερον ἀπὸ τοῦτο τὸ ἁλωνάκι».
(Δ. Σολωμὸς - Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι)


«Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».
(Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος)


«Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης».
(Ὅμηρος - Ἰλιάς, Μ 243)

 

Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας
(Ποίημα Ἰ. Πολέμη)


Τί εἶναι ἡ πατρίδα μας; Μὴν εἶν᾿ οἱ κάμποι;

Μὴν εἶναι τ᾿ ἄσπαρτα ψηλὰ βουνά;

Μὴν εἶναι ὁ ἥλιος της, ποὺ χρυσολάμπει;

Μὴν εἶναι τ᾿ ἄστρα της τὰ φωτεινά;

«…το ’40 κατέστη πλέον μύθος, με την παλιά και ωραιότερη σημασία του όρου. Όχι δηλαδή παραμύθι, όπως θα ανέβαινε η λέξη στον νου μας σήμερα, αλλά αλήθεια βαθειά, που πέρασε στην αιώνια σφαίρα της νοητής και αισθητής εθνικής μνήμης, όπως έγινε με τους Θερμοπυλομάχους, με τους Σαλαμινομάχους, με τους Μακεδόνες του Μεγαλέξαντρου, με τους ήρωες του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι…»

"Ἀρχὴ καὶ τέλος σὲ ὅλα τὰ πράγματα νὰ βάζεις τὸν Θεό."

Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

apolytikion

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Τηλέφωνον: 2441021510
Fax: 2441021510
E-mail: info@inagk.gr

Ἀβέρωφ & Ν. Πλαστῆρα 39
(Νέα Ἀγορὰ)
T.K. 431 32

x
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ

Τὰ κείμενα ποὺ φιλοξενοῦνται στὴν ἱστοσελίδα μας, ὡς πρὸς τὸ ἰδιαίτερο περιεχόμενο καὶ τὰ μορφολογικὰ χαρακτηριστικά τους ἀπηχοῦν ἰδέες, σκέψεις, θέσεις καὶ ἀντιλήψεις τῶν συντακτῶν καὶ συγγραφέων τους. Ἀρχή μας ἀποτελεῖ ἡ ἀπόδοσις τοῦ ὀφειλομένου σεβασμοῦ πρὸς τὴν ἐλευθερία διατυπώσεως προσωπικῆς γνώμης, ἐπιλογῆς ὕφους, γλωσσικοῦ ἰδιώματος ἢ συστήματος γραφῆς, ἤτοι τοῦ μονοτονικοῦ λεγομένου ἢ τοῦ πολυτονικοῦ — ἐμεῖς «φανατικὰ» καὶ ἀμετανόητα ἀκολουθοῦμε τὸ δεύτερο, αὐτὸ προκρίνουμε, αὐτὸ προτείνουμε, αὐτὸ προτιμοῦμε· καὶ θὰ θέλαμε, εἶναι ἀλήθεια, ὅλα τὰ κείμενα νὰ δημοσιεύαμε στὸ πολυτονικό, ὥστε, ὅπως καὶ κάποιοι λένε, νὰ μὴ προκαλεῖται «ὀπτικὴ μόλυνση στὸν ἱστοχῶρο μας» ἀπὸ τὴν ἀκρωτηριασμένη γραφή. Κάτι τέτοιο ὅμως ἀπαιτεῖ χρόνο καὶ γνώσεις, ποὺ ὅλοι δὲν ἔχουν. Μακάρι νὰ βρεθοῦν πρόσωπα ἱκανὰ καὶ πρόθυμα νὰ βοηθήσουν στὴν προσπάθεια αὐτή.

√ Ἐξυπακούεται ὅτι δὲν μποροῦν νὰ γίνουν δεκτὰ κείμενα τὰ ὁποῖα δὲν συνάδουν πρὸς τὸ διῆκον πνεῦμα τῆς ἱστοσελίδος.

ΕΚ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ