«Όταν ξαναγυρίσω στην Ελλάδα θέλω να αναλάβω τις ευθύνες μου. Να ζητήσω συγγνώμη από τους συγγενείς των θυμάτων. Δικαίωμα του κάθε κατηγορούμενου είναι να βλέπει τους κατηγόρους τους» ανέφερε ο Κώστας Πάσσαρης και πρόσθεσε: «Θέλω να τους πω πως λυπάμαι για ότι έγινε. Να αντικρούσω τις κατηγορίες που δεν έχουν υπόσταση και να αποδεχτώ όσες έχουν βάση».
Απαντώντας σε ερώτηση γιατί δεν δίνει πιο συχνά συνεντεύξεις απάντησε πως «μου φαίνεται απρεπές να μιλάω στα ΜΜΕ. Δεν είμαι κάποιο δημόσιο πρόσωπο. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι τέτοιο. Πολλά πράγματα έχουν ειπωθεί διαφορετικά απ’ ότι πραγματικά έγινε. Κάποια στιγμή έπρεπε να ακουστώ κι εγώ».
Στη συνέχεια της τηλεφωνικής συνέντευξής του, ο Πάσσαρης αναφέρθηκε στη σχέση του με τον πνευματικό του πατέρα και το πώς άλλαξε η θρησκεία τον τρόπο που σκέφτεται.
«Με έχει αλλάξει η επαφή μου με τον πατέρα Γερβάσιο. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος πλέον. Διαφορετικός από πριν. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Με έχει φέρει κοντά στον Θεό. Μου έδωσε αγάπη. Πήρα πολύ περισσότερη αγάπη. Τόση που ίσως δεν την άξιζα» είπε και συμπλήρωσε: «Θα ήθελα, όταν μετά από χρόνια βγω από την φυλακή να πάω στον πατέρα Γερβάσιο. Αυτό θα ήθελα. Έχω και εγώ στόχους. Είναι περισσότερο πνευματικοί, βέβαια. Ξέρω ότι είμαι φυλακή αλλά κάποια στιγμή θα ήθελα να πάω στο Άγιο Όρος και να γίνω μοναχός. Αλλά πρώτα πρέπει να κλείσω τους λογαριασμούς μου με την κοινωνία»….
Ο Πάσσαρης απάντησε και για το πώς περνάει η ώρα στη φυλακή. «Δεν μου λείπει κάτι. Είμαι καλά. Δεν αισθάνομαι ότι μου λείπει κάτι. Είμαι εκεί που είμαι. Εκτίω την ποινή μου. Είναι σημαντικό αυτό. Διαβάζω προσεύχομαι, γυμνάζομαι. Έχω ένα πολύ όμορφο πρόγραμμα. Τελειώνει η μέρα μου και υπάρχουν πράγματα που δεν έχω προλάβει να κάνω. Γράφω στίχους και ποιήματα. Βραβεύτηκα κιόλας. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο βέβαια».
Παράλληλα, ο γνωστός κακοποιός αναφέρθηκε και στις οικογένειες των θυμάτων του. «Πραγματικά λυπάμαι. Αν θα μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα είχα κάνει διαφορετικά τα πράγματα. Δεν τους άξιζε αυτό που τους συνέβη. Ούτε στα θύματα, ούτε στους συγγενείς τους. Και λυπάμαι γι’ αυτό» τόνισε και συμπλήρωσε: «Η μόρφωση και η εκπαίδευση είναι σημαντική. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν από την αρχή της ζωής μου τα είχα πάει καλά. Τα πράγματα, πιθανότατα, θα ήταν διαφορετικά. Δεν μπορείς να στηρίζεις την ευτυχία σου στη δυστυχία του άλλου. Η φυλακή δεν είναι το ίδιο με το να σκοτώνεις αλλά και εγώ πληρώνω γι’ αυτό που έκανα».
Τέλος, ο Πάσσαρης αναφέρθηκε και στον μεγαλύτερο φόβο του. «Φοβάμαι μην τυχόν στεναχωρήσω τον Θεό. Αυτός είναι ο μεγαλύτερός μου φόβος πλέον. Θα ήθελα το τελευταίο μέρος της ποινής μου να το εκτίσω στην Ελλάδα. Και δεν είναι ότι εδώ οι φυλακές είναι τόσο χάλια όσο λένε. Ούτε ποτέ ήμουν σε κανένα υπόγειο όπως έλεγαν τα ελληνικά ΜΜΕ. Απλά θα ήθελα να ξαναμπώ στο κλίμα της Ελλάδας. Να είμαι πιο κοντά με τον πατέρα Γερβάσιο. Ήμουν νεκρός και τώρα ξαναζώ. Πέρασα από την κόλαση στη ζωή».
