ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ
Ἱερωσύνη - Ποιμαντικὴ
Ποιμαντικὴ φυλακισμένων
«Με έχει αλλάξει η επαφή μου με τον πατέρα Γερβάσιο. Ήμουν νεκρός και τώρα ξαναζώ. Πέρασα από την κόλαση στη ζωή». (Δεῖτε καὶ σχετικὸ video).
Ἱερωσύνη: Ἡ ἀθέατη ὄψη
Πρωτ. Κωνσταντίνου Καλλιανοῦ,
Ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίου Παντελεήμονος Σκοπέλου, Ἱ. Μ. Χαλκίδος
Είναι βέβαιο πως ο κόσμος μας θεωρεί εμάς τους κληρικούς ως προνομιούχους και σ’ αυτό, πιστεύω, πως δεν έχει άδικο. Διότι το μέγα προνόμιο της Ιερωσύνης είναι η άρση του Σταυρού, η σιωπηλή άρση, κι ας νομίζει ο κόσμος πως η βιοτή και η διακονία ενός συνειδητού παπά είναι ταυτισμένη με την πολυτέλεια, την ευμάρεια, την ηρεμία και την ξεκούραση. Βλέπεις, η άγνοια με την ιεροκατηγορία συμβαδίζουν πάντοτε.
Πάψε ἐπὶ τέλους νὰ λὲς δόξα σοι, ὁ Θεός...!
«Δεν βλέπεις πως Αυτός ο Θεός, που εσύ Τον δοξολογείς, Αυτός μας βασανίζει τόσο σκληρά; Θεός είναι αυτός; Δεν υπάρχει. Όχι! δεν υπάρχει…
Και αυτός με γλυκύτητα απαντούσε: "Υπάρχει, παιδί μου, υπάρχει και είναι στοργικός Πατέρας, διότι με την αρρώστια και τους πόνους μας καθαρίζει από τις πολλές μας αμαρτίες"».
Κρυφοκοίταζαν τὸν παππᾶ τους τὴν ὥρα τῆς κατάλυσης
(Πηγή: «Η Ενορία μας», εβδομαδιαία έκδοση Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Πεύκης Αττικής, Κυριακή 26-7-2015, έτος 5ον, τ.242.)
Έγινε πολύς λόγος για το νησί της Σπιναλόγκα, με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο με τίτλο «Το νησί», της Αγγλίδας Victoria Hislop. Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μία μεγάλη και αφόρητη δοκιμασία. Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.
...Βρὲ πόσα δὲν νογάει ὁ κόσμος γιὰ τὸν παππᾶ τῆς ἐνορίας του!
«Και ξημέρωσε Κυριακή και στις 3 την νύχτα πάλι ξανά-μανά τα ίδια… (πότε ξεκουράστηκε; πότε πρόλαβε να κοιμηθεί...)
Και μνημόνευε πάλι τα ονόματα ο αφανής λειτουργός του Θεού, μέχρι ν’ αρχίσει λειτουργία…
"Βρε πόσα δεν νογάει ο κόσμος για τον παπά της ενορίας του...", συλλογίστηκα κουτουλώντας από την νύστα…»
