Θέματα

π. Δημητρίου Ν. Θεοδωροπούλου

Ὁλόκληρος ὁ μήνας Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας στὸ παντευλόγητον πρόσωπον τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Στὴν καρδιά του ὁ μήνας αὐτὸς ἔχει τὴν μεγάλη (τὴν σπουδαιότερη) ἑορτὴ τῆς Παναγίας μας, αὐτὴν τῆς Κοιμήσεώς της, ποὺ εἶναι τὸ πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ[1] .

Οἱ προηγούμενες ἡμέρες εἶναι προεόρτιες - ἡμέρες προετοιμασίας γιὰ τὴν μεγάλη ἑορτή. Συνιστοῦν περίοδο (καταχρηστικῶς σαρακοστὴ) αὐστηρᾶς νηστείας. Μαζὶ μὲ τὴν νηστεία οἱ καθημερινὲς ἀπογευματινὲς συνάξεις στοὺς ναούς, ὅπου ψάλλονται οἱ Παρακλητικοὶ κανόνες πρὸς τιμὴν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πρὸς ἡμετέραν βοήθειαν, μᾶς προετοιμάζουν γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὴν μεγάλη ἑορτή.

Οἱ ἑπόμενες τῆς 15ης Αὐγούστου εἶναι μεθέορτες τῆς μεγάλης Πανηγύρεως ἡμέρες. Εἶναι 9 τὸν ἀριθμόν.

Ὅμως κατὰ τὴν παλαιὰν τάξιν, ἡ ὁποία καὶ τηρεῖται ἀκόμη στὸ Ἅγιον Ὄρος, εἶναι περισσότερες. Ἐκεῖ ἡ ἑορτὴ δὲν ἀποδίδεται στὶς 23, ἀλλὰ στὶς 28 Αὐγούστου.

Τέλος, στὶς 31 τοῦ μηνὸς ἑορτάζουμε τὴν κατάθεσιν τῆς τιμίας ζώνης της.

Γι’ αὐτὸ εἴπαμε ὅτι ὅλος ὁ Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος στὴν Παναγία.

Ἀλλὰ μόνον ὁ Αὔγουστος;

Ὅλες οἱ ἡμέρες τοῦ ἐνιαυτοῦ (ἔτους) εἶναι ἀφιερωμένες στὴν Δέσποινα τοῦ κόσμου.

Δικαίως! Διότι αὐτὴ εἶναι ἡ αἰτία τῆς σωτηρίας μας.

Σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε, τὴν κληρονομίαν σου!

[1] Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου κοσμεῖ στὸ Ἅγιον Δωδεκάορτον: Εὐαγγελισμός, Χριστούγεννα, Ὑπαπαντή, Βάπτισις, Μεταμόρφωσις, Ἔγερσις Λαζάρου, Βαϊφόρος, Σταύρωσις, Ἀνάστασις, Ἀνάληψις, Πεντηκοστή, Κοίμησις Θεοτόκου.

Τοῦ Φώτη Κόντογλου

«Μὰ ποιὸς ἀπὸ μᾶς γυρεύει βοήθεια ἀπὸ τὴν Παναγία, ἀπὸ τὸν Χριστὸ κι’ ἀπὸ τοὺς ἁγίους; Γυρεύουμε βoήθεια ἀπὸ τὸ κάθε τί, παρεκτῶς ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀλλὰ τί βοήθεια μποροῦνε νὰ δώσουνε στὸν ἄνθρωπο τὰ εἴδωλα τὰ λεγόμενα "ἐπιστήμη" καὶ "τέχνη"»;

Περισσότερα...

Ἔχει τόσα ὀνόματα ὅσα καὶ οἱ χάρες της, δηλαδὴ ἀμέτρητα.

Τὸ «ὑπὲρ πᾶν» ὄνομά της ὅμως εἶναι Θεοτόκος, αὐτὸ κυρίως.

Δὲν εἶναι ἁπλῶς Παναγία, Μεγαλόχαρη, Κεχαριτωμένη, Πρεσβεία θερμή, Προστασία… εἶναι αὐτὴ ποὺ ἔτεκε τὸν ἕνα τῆς Τριάδος, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ.

Δὲν πρεσβεύει ἁπλῶς γιὰ μᾶς, εἶναι ἡ αἰτία τῆς σωτηρίας μας, σώτειρα.

Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας ἀναφωνεῖ:

«Κυρίως Θεοτόκον, σὲ ὁμολογοῦμεν, οἱ διὰ σοῦ σεσωσμένοι, Παρθένε ἁγνή, σὺν Ἀσωμάτοις χορείαις, σὲ μεγαλύνοντες»[1].

Ἂς τὸ ἀκούσουμε ἀπὸ τὸν θαυμάσιο χορὸ τῶν Σιμωνοπετριτῶν Πατέρων.

Ἐμεῖς πάντως θέσαμε ὡς τίτλο τῆς κατηγορίας μας αὐτῆς ὄχι τὸ Θεοτόκος, ἀλλὰ τὸ Παναγία, 
διότι ἔτσι τὸ πιὸ συχνὰ τὴν προσφωνοῦμε ὅλοι μας, αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ γλυκὸ ὄνομά της γιὰ μᾶς. 
Ἂς μὴ ξεχνοῦμε ὅμως ὅτι εἶναι κυρίως Θεοτόκος.

π.Δ.Θ.

[1] Εἱρμὸς θ΄ ᾠδῆς μικροῦ παρακλητικοῦ κανόνος εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον.

Τοῦ Φώτη Κόντογλου

Ἡ Παναγία εἶναι τὸ πνευματικὸ στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Σὲ κάθε μέρος τῆς Ἑλλάδας εἶναι χτισμένες ἀμέτρητες ἐκκλησιὲς καὶ μοναστήρια, παλάτια αὐτηνῆς τῆς ταπεινῆς βασίλισσας, κι᾿ ἕνα σωρὸ ρημοκλήσια, μέσα στὰ βουνά, στοὺς κάμπους καὶ στὰ νησιά, μοσκοβολημένα ἀπὸ τὴν παρθενικὴ καὶ πνευματικὴ εὐωδία της.

Περισσότερα...

Τῆς Μαρίας Ἀλεξοπούλου

Τὸ νὰ προσπαθεῖ κανεὶς νὰ παρουσιάσει τὸ μεγαλεῖο τῆς Θεοτόκου ξεπερνᾶ τὶς ἀνθρώπινες δυνάμεις. Μόνο οἱ ἄγγελοι, τονίζει ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας, μποροῦν ἐπάξια νὰ ἐκφράζουν τὴ δόξα τῆς Θεοτόκου στὴν Οὐράνια Βασιλεία, ἐνῶ ἐμεῖς τόσο μόνο μποροῦμε νὰ τὴν ἐγκωμιάσουμε, ὅσο χρειάζεται γιὰ νὰ ἁγιάσουμε τὴ γλῶσσα καὶ τὴν ψυχή μας.

Περισσότερα...