ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ

π. Δημητρίου Ν. Θεοδωροπούλου

λόκληρος ὁ μήνας Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας στὸ παντευλόγητον πρόσωπον τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Στὴν καρδιά του ὁ μήνας αὐτὸς ἔχει τὴν μεγάλη (τὴν σπουδαιότερη) ἑορτὴ τῆς Παναγίας μας, αὐτὴν τῆς Κοιμήσεώς της, ποὺ εἶναι τὸ πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ[1] .

Οἱ προηγούμενες ἡμέρες εἶναι προεόρτιες - ἡμέρες προετοιμασίας γιὰ τὴν μεγάλη ἑορτή. Συνιστοῦν περίοδο (καταχρηστικῶς σαρακοστὴ) αὐστηρᾶς νηστείας. Μαζὶ μὲ τὴν νηστεία οἱ καθημερινὲς ἀπογευματινὲς συνάξεις στοὺς ναούς, ὅπου ψάλλονται οἱ Παρακλητικοὶ κανόνες πρὸς τιμὴν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πρὸς ἡμετέραν βοήθειαν, μᾶς προετοιμάζουν γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὴν μεγάλη ἑορτή.

Οἱ ἑπόμενες τῆς 15ης Αὐγούστου εἶναι μεθέορτες τῆς μεγάλης Πανηγύρεως ἡμέρες. Εἶναι 9 τὸν ἀριθμόν.

Ὅμως κατὰ τὴν παλαιὰν τάξιν, ἡ ὁποία καὶ τηρεῖται ἀκόμη στὸ Ἅγιον Ὄρος, εἶναι περισσότερες. Ἐκεῖ ἡ ἑορτὴ δὲν ἀποδίδεται στὶς 23, ἀλλὰ στὶς 28 Αὐγούστου.

Τέλος, στὶς 31 τοῦ μηνὸς ἑορτάζουμε τὴν κατάθεσιν τῆς τιμίας ζώνης της.

Γι’ αὐτὸ εἴπαμε ὅτι ὅλος ὁ Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος στὴν Παναγία.

Ἀλλὰ μόνον ὁ Αὔγουστος;

Ὅλες οἱ ἡμέρες τοῦ ἐνιαυτοῦ (ἔτους) εἶναι ἀφιερωμένες στὴν Δέσποινα τοῦ κόσμου.

Δικαίως! Διότι αὐτὴ εἶναι ἡ αἰτία τῆς σωτηρίας μας.

Σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε, τὴν κληρονομίαν σου!



[1] Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου κοσμεῖ στὸ Ἅγιον Δωδεκάορτον: Εὐαγγελισμός, Χριστούγεννα, Ὑπαπαντή, Βάπτισις, Μεταμόρφωσις, Ἔγερσις Λαζάρου, Βαϊφόρος, Σταύρωσις, Ἀνάστασις, Ἀνάληψις, Πεντηκοστή, Κοίμησις Θεοτόκου.

"Ἀρχὴ καὶ τέλος σὲ ὅλα τὰ πράγματα νὰ βάζεις τὸν Θεό."

Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

apolytikion

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Τηλέφωνον: 2441021510
Fax: 2441021510
E-mail: info@inagk.gr

Ἀβέρωφ & Ν. Πλαστῆρα 39
(Νέα Ἀγορὰ)
T.K. 431 32

x
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ

Τὰ κείμενα ποὺ φιλοξενοῦνται στὴν ἱστοσελίδα μας, ὡς πρὸς τὸ ἰδιαίτερο περιεχόμενο καὶ τὰ μορφολογικὰ χαρακτηριστικά τους ἀπηχοῦν ἰδέες, σκέψεις, θέσεις καὶ ἀντιλήψεις τῶν συντακτῶν καὶ συγγραφέων τους. Ἀρχή μας ἀποτελεῖ ἡ ἀπόδοσις τοῦ ὀφειλομένου σεβασμοῦ πρὸς τὴν ἐλευθερία διατυπώσεως προσωπικῆς γνώμης, ἐπιλογῆς ὕφους, γλωσσικοῦ ἰδιώματος ἢ συστήματος γραφῆς, ἤτοι τοῦ μονοτονικοῦ λεγομένου ἢ τοῦ πολυτονικοῦ — ἐμεῖς «φανατικὰ» καὶ ἀμετανόητα ἀκολουθοῦμε τὸ δεύτερο, αὐτὸ προκρίνουμε, αὐτὸ προτείνουμε, αὐτὸ προτιμοῦμε· καὶ θὰ θέλαμε, εἶναι ἀλήθεια, ὅλα τὰ κείμενα νὰ δημοσιεύαμε στὸ πολυτονικό, ὥστε, ὅπως καὶ κάποιοι λένε, νὰ μὴ προκαλεῖται «ὀπτικὴ μόλυνση στὸν ἱστοχῶρο μας» ἀπὸ τὴν ἀκρωτηριασμένη γραφή. Κάτι τέτοιο ὅμως ἀπαιτεῖ χρόνο καὶ γνώσεις, ποὺ ὅλοι δὲν ἔχουν. Μακάρι νὰ βρεθοῦν πρόσωπα ἱκανὰ καὶ πρόθυμα νὰ βοηθήσουν στὴν προσπάθεια αὐτή.

√ Ἐξυπακούεται ὅτι δὲν μποροῦν νὰ γίνουν δεκτὰ κείμενα τὰ ὁποῖα δὲν συνάδουν πρὸς τὸ διῆκον πνεῦμα τῆς ἱστοσελίδος.

ΕΚ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ