Ἦταν μία λαμπρὰ στ' ἀλήθεια πανήγυρις. Στὸν ἑσπερινὸ χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Τιμόθεος. Στὸ κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφερόμενος εἰς τοὺς ἑορταζομένους ἁγίους, τὸν τῆς καλῆς ἀπιστίας καὶ σωτηρίου ὁμολογίας ἔνδοξον ἀπόστολον Θωμᾶν καὶ τὸν «νοερὸν ἀδάμαντα τῆς καρτερίας» μεγαλομάρτυρα Γεώργιον, τόνισε πὼς ἐκεῖνοι ὁμολόγησαν τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ὁ ἕνας ὡς αὐτόπτης καὶ αὐτήκοος, ὁ ἄλλος ὡς μὴ ἰδὼν καὶ πιστεύσας. Στὴν ἀνάσταση, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, αὐτοὶ ποὺ δὲν πιστεύουν εἶναι οἱ ἑλληνίζοντες (δηλαδὴ οἱ εἰδωλολάτρες), οἱ αἱρετικοὶ καὶ ὅσοι ἐξ ἡμῶν θέλουν νὰ ψηλαφήσουν, ὄχι ὅπως ὁ Θωμᾶς, ἀλλὰ ζητῶντας σημεῖα καὶ πειστήρια. Ἂς θυμόμαστε ὅμως πάντα τὰ λόγια τοῦ Κυρίου: «Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Ἰωάν. κ΄ 29)[1].
* * *
Στὸν ὄρθρο καὶ στὴν θ. λειτουργία εἴχαμε μαζί μας τὸν Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Ἀμφιλόχιο, ὁ ὁποῖος προεξῆρχε καὶ ἐκήρυξε τὸν θ. λόγον.
* * *
Εὐχαριστοῦμε Τὸν Σεβασμιώτατο, τὸν ἅγιο Πρωτοσύγκελλο, ὅλους τοὺς ἱερεῖς ποὺ ἐλάμπρυναν μὲ τὴν παρουσία τους τὴν ἱερά μας πανήγυρη, τοὺς ἱεροψάλτες ποὺ προσῆλθαν καὶ συγκρότησαν χορὸν περίπαμπρον, ὅλους ὅσοι συνέβαλαν μὲ οἱονδήποτε τρόπον στὴν ὀργάνωση τῆς πανηγύρεως αὐτῆς, καὶ πάνω ἀπ' ὅλα τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς ποὺ προσέτρεξαν καὶ προσεκύνησαν μὲ εὐλάβεια, συμμετεῖχαν δὲ στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες (παρὰ τὸ πλῆθος) μὲ ὑποδειγματικὴ τάξη.
Ἀπὸ νωρὶς οἱ πιστοὶ συρρέουν. Ἐντυπωσιακὴ ἡ φετινὴ προσέλευσις.
«Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ἡ εἴσοδος τοῦ ἀρχιερέως στὸν ναὸ εἰκονίζει τὴν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο.
«Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον...» (Ψαλμ. ργ΄ [103] - Προιμιακός).
«Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
«Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον» (Ψαλμ. ρια΄ [111]).
«Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
«Κέλευσον, δέσποτα».
«Θυμίαμά σοι προσφέρομεν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς».
«Φῶς ἱλαρόν...».
«Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ».
«Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν· οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ».
«Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι»!
«Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος...».
Εὐχαριστίες πρὸς τὸν ἅγιο Πρωτοσύγκελλο μετὰ τὸ πέρας τῆς θ. λειτουργίας.
Εὐχὴ Ἀλεξ. Παπαδιαμάντη
πρὸς τὸν μεγαλομάρτυρα Γεώργιον
ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἡμῶν
(πάνυ ἐπίκαιρος)
«Ἀλλ' εἴθε ν' ἀνατείλῃ ταχύτερον, Ἅι μου Γιώργη, ἡ εὐλογητὴ ἐκείνη ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Γένους, καὶ ἔθνος τοσοῦτον ἔχον περικείμενον νέφος μαρτύρων, τοσούτους μετὰ σοῦ πρέσβεις πρὸς Θεόν, ἐκ τοῦ αἵματός του καὶ ἐκ τῶν σπλάγχνων του, δὲν μέλλει ποτὲ νὰ ἐγκαταλειφθῇ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων του. Εἴθε ν’ ἀνατείλῃ ἡ ἡμέρα ἐκείνη ὡς τάχιστα, λεβέντη μου ἀστραπόμορφε καὶ πρῶτε καβαλάρη, Ἅι μου Γιώργη, εἴθε!»[2]
Φωτογραφίες: Εὐ. Σαμαρᾶς - Β. Γιαννουσᾶ
π.Δ.Θ.
[1] Ὁλόκληρη τὴν ὁμιλία μπορεῖ νὰ ἀκούσει κανεὶς ἐπισκεπτόμενος τὴν ἱστοσελίδα τῆς ἱ. μητροπόλεώς μας.
[2] Ἀπὸ τὸ ἄρθρο του Ἅι μου Γιώργη! στὴν ἐφημερίδα Ἀκρόπολις 23 Ἀπριλίου 1892.
