ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ

Ὅλα ἕτοιμα γιὰ τὴν ἔναρξη τῆς τελετῆς. Οἱ πιστοὶ προσμένουν τὸ ἅγιον Φῶς. Σβηστὲς οἱ λαμπάδες. Σὲ λίγο ὅλα θὰ σβήσουν. Κάθε τι τὸ ἀνθρώπινο θὰ συσταλεῖ στὴν ἔλευση τοῦ ἀνεσπέρου φωτός.

«Δεῦτε λάβετε φῶς».

«Αἱ λαμπάδες ὑμῶν μὴ σβέννυνται».

Βαδίζοντες πρὸς τὴν ἐπίσημη ἀναγγελία τοῦ θριάμβου.

Καὶ οἱ ἔξω προσδοκοῦν τὴν Ἀνάσταση.

Ὅλα ἕτοιμα.

Ὁ Ἱερεὺς ἀναγινώσκει τὸ Β΄ Ἑωθινὸν Εὐαγγέλλιον. "Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον; Ἠγέρθη οὐ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν"[1].

Χ ρ ι σ τ ὸ ς   Ἀ ν έ σ τ η !
Μιὰ τέτοια νύχτα νά 'ρχόσουν, Χριστέ μου! Ἴσως μᾶς εὕρισκες ὅλους μονοιασμένους.

« Θ α ν ά τ ῳ   θ ά ν α τ ο ν   π α τ ή σ α ς » . 
Πέθανε ὁ θάνατος. Ἐν Χριστῷ δὲν ὑπάρχουν νεκροί. Ὁ Παράδεισος ἠνέωκται πᾶσιν ἀνθρώποις.

«Λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει».

«Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ».

«Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ».

Ἐπιστροφὴ στὸν ναὸ γιὰ τὴν τέλεση τῆς πιὸ λαμπρᾶς Λειτουργίας τοῦ χρόνου.

Ἡ εἴσοδος τῶν τιμίων δώρων κατὰ τὴν Θ. Λειτουργία τῆς Λαμπρῆς.

Δόξα τῷ Θεῷ! κάθε χρόνο ὅλο καὶ περισσότεροι παραμένουν στὴν Θ. Λειτουργία. Καὶ φέτος ὁ ναὸς ἦταν γεμάτος. Κοινώνησαν σχεδὸν ὅλοι. Οἱ ἱερεῖς μας μετέδιδαν τὴν θ. Μετάληψη ἐπὶ 30΄ περίπου. Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ φωτίσει ὁ Θεὸς τοὺς «ἀνυποψίαστους» ἀδελφούς μας νὰ καταλάβουν τί χάνουν ἐκείνη τὴν βραδιὰ μὴ παραμένοντας στὴν ἐκκλησία. Κάθε ἄλλη ἐπιλογή τους φαντάζει μικρὴ καὶ ἀσήμαντη μποστὰ στὴν μεγαλωσύνη τῆς ἀναστάσιμης Θ. Λειτουργίας.

 Φωτογραφίες: Β. Γιαννουσᾶ

π.Δ.Θ.



[1] Μάρκ. ιϛ΄ 6.

"Ἀρχὴ καὶ τέλος σὲ ὅλα τὰ πράγματα νὰ βάζεις τὸν Θεό."

Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

apolytikion

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Τηλέφωνον: 2441021510
Fax: 2441021510
E-mail: info@inagk.gr

Ἀβέρωφ & Ν. Πλαστῆρα 39
(Νέα Ἀγορὰ)
T.K. 431 32

x
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ

Τὰ κείμενα ποὺ φιλοξενοῦνται στὴν ἱστοσελίδα μας, ὡς πρὸς τὸ ἰδιαίτερο περιεχόμενο καὶ τὰ μορφολογικὰ χαρακτηριστικά τους ἀπηχοῦν ἰδέες, σκέψεις, θέσεις καὶ ἀντιλήψεις τῶν συντακτῶν καὶ συγγραφέων τους. Ἀρχή μας ἀποτελεῖ ἡ ἀπόδοσις τοῦ ὀφειλομένου σεβασμοῦ πρὸς τὴν ἐλευθερία διατυπώσεως προσωπικῆς γνώμης, ἐπιλογῆς ὕφους, γλωσσικοῦ ἰδιώματος ἢ συστήματος γραφῆς, ἤτοι τοῦ μονοτονικοῦ λεγομένου ἢ τοῦ πολυτονικοῦ — ἐμεῖς «φανατικὰ» καὶ ἀμετανόητα ἀκολουθοῦμε τὸ δεύτερο, αὐτὸ προκρίνουμε, αὐτὸ προτείνουμε, αὐτὸ προτιμοῦμε· καὶ θὰ θέλαμε, εἶναι ἀλήθεια, ὅλα τὰ κείμενα νὰ δημοσιεύαμε στὸ πολυτονικό, ὥστε, ὅπως καὶ κάποιοι λένε, νὰ μὴ προκαλεῖται «ὀπτικὴ μόλυνση στὸν ἱστοχῶρο μας» ἀπὸ τὴν ἀκρωτηριασμένη γραφή. Κάτι τέτοιο ὅμως ἀπαιτεῖ χρόνο καὶ γνώσεις, ποὺ ὅλοι δὲν ἔχουν. Μακάρι νὰ βρεθοῦν πρόσωπα ἱκανὰ καὶ πρόθυμα νὰ βοηθήσουν στὴν προσπάθεια αὐτή.

√ Ἐξυπακούεται ὅτι δὲν μποροῦν νὰ γίνουν δεκτὰ κείμενα τὰ ὁποῖα δὲν συνάδουν πρὸς τὸ διῆκον πνεῦμα τῆς ἱστοσελίδος.

ΕΚ ΤΟΥ Ι. ΝΑΟΥ