Εἶναι τὸ πιὸ ἀπομεμακρυσμένο παρεκκλήσι[1]τῆς ἐνορίας μας καὶ ἀσφαλῶς ὁ συνοικισμὸς εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκει, θὰ μποροῦσε, μὲ τὶς πέριξ γειτονιές, νὰ ἀποτελέσει μία καινούργια ἐνορία. Κάτι τέτοιο ἐπεχειρήθη ἐπὶ μητροπολίτου πρ. Θεσσαλιώτιδος κ. Θεοκλήτου.
Σήμερα ὁ ναΐσκος λειτουργεῖ βάσει κανονικοῦ προγράμματος κατὰ τὴν δεύτερη καὶ τελευταία Κυριακὴ ἑκάστου μηνός. Σποραδικὰ τελοῦνται καὶ ἄλλες ἀκολουθίες, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ ἱερὰ μυστήρια τοῦ βαπτίσματος καὶ τοῦ γάμου.
Οἱ κάτοικοι τοῦ ὁμωνύμου συνοικισμοῦ τρέφουν βαθύτατο σεβασμὸ πρὸς τὸ ταπεινὸ παρεκκλήσι τους καὶ δείχνουν πολὺ μεγάλο ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν συντήρηση καὶ λειτουργία του. Ἀπὸ τὸν κεντρικὸ ναὸ τοῦ ἁγ. Γεωργίου ἔχει ὁρισθεῖ ἀτύπως ἐπιτροπὴ ἐκ τῶν κυρίων Φωτίου Μπάρκα, Νικολάου Καραλέξη, Γεωργίου Νάπα καὶ Λουκᾶ Στάθη, οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται φιλοτίμως καὶ σὲ συνεργασία μὲ τὸ ἐκκλησιαστικὸ συμβούλιο τοῦ κεντρικοῦ ναοῦ, μὲ τὴν συμπαράσταση ὅλων τῶν πιστῶν τοῦ συνοικισμοῦ, καὶ ὄχι μόνον, ἔχουν μεταμορφώσει στὴν κυριολεξία τὸν ναὸ ἐπιτελῶντας πολλὰ καὶ σπουδαῖα ἔργα.
Τὸ ταπεινὸ παρεκκλήσι εἶχε τὴν ἀπρόσμενα μεγάλη τιμὴ νὰ φιλοξενήσει στὶς 16 Ἀπριλίου τοῦ 2013 τὴν τιμία κάρα τοῦ ἁγίου του, ἤτοι τοῦ πανενδόξου μεγαλομάρτυρος καὶ ἰματικοῦ Παντελεήμονος, εἰς τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου καὶ τιμᾶται. Ἡ μετακομιδὴ τῆς τιμίας κάρας εἶχε γίνει ἐκ τῆς ἐν ἧ τεθησαύρισται ἱ. μονῆς Παναχράντου Ἄνδρου ἀπὸ τὸν σεβαστὸν καὶ λίαν ἀγαπητὸν εἰς ἡμᾶς γέροντα Εὐδόκιμον, καθηγούμενον τῆς ἱ. μονῆς, εἰς τὸν ἱ. ναὸν τοῦ ἁγ. Γεωργίου Καρδίτσης, ὅπου καὶ ἐξενοδοχήθη ἀπὸ 11ης ἕως καὶ 18ης Ἀπριλίου 2013 πρὸς μεγάλην ἡμῶν χαρὰν καὶ ἀνέκφραστον εὐλογίαν.
Εἰς τὸν ἱ. ναὸν τοῦ ἁγ. Γεωργίου φυλάσσεται τεμάχιον λειψάνου τοῦ ἁγ. μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, τὸ ὁποῖον καὶ τίθεται εἰς προσκύνησιν ἐν τῷ παρεκκλησίῳ κατὰ τὴν ἱ. πανήγυριν αὐτοῦ.
Πανηγυρίζει φυσικὰ ὁ ἱ. ναὸς τὴν 27ην Ἰουλίου ἑκάστου ἔτους.
π.Δ.Θ.
[1] Ἴσως κάποιοι παραξενεύονται ποὺ τὸ ὀνομάζουμε παρεκκλήσι καὶ ὄχι ἐξωκκλήσι, λαμβανομένου μάλιστα ὑπ' ὄψιν ὅτι εὑρίσκεται τόσο μακριὰ ἀπὸ τὸν κεντρικὸ ναό. Ἀπὸ μία ἄποψη πράγματι θὰ μπορούσαμε νὰ ὀνομάζουμε παρεκκλήσια ἐκεῖνα ποὺ εὑρίσκονται πλησίον τοῦ ναοῦ, ἑνωμένα μὲ αὐτὸν ἢ καὶ ἐντὸς αὐτοῦ, ὅπως συχνὰ συμβαίνει, νὰ ὀνομάζουμε δὲ ἐξωκκλήσια ἐκεῖνα ποὺ εὑρίσκοντα μακριά ἀπὸ τὸν ναό. Κατ’ ἀκρίβειαν ὅμως, κανονικὴ μάλιστα (νομική, ἂν θέλετε), οἱ ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητος (ἐνορίας) εὑρισκόμενοι ναοὶ ὀνομάζονται παρεκκλήσια.
